- Μυθιστόρημα της Αλεπούς
- (Roman de Renart). Συλλογή διηγήσεων (που ονομάστηκαν «branches») σε γαλλική γλώσσα, σε στίχους οκτασύλλαβους, που γράφτηκαν μεταξύ 12ου και 13ου αι. από διάφορους συγγραφείς και που τα κύρια πρόσωπα τους είναι ζώα - Renart (η αλεπού), Ysengrin (ο λύκος), Noble (το λιοντάρι), Brun (αρκούδα), Chantecler (ο κόκορας), Tybert (ο γάτος) κλπ. - το καθένα με ένα ιδιαίτερο χαρακτήρα δοσμένο για να σατιρίσει τα ελαττώματα και τις αδυναμίες της μεσαιωνικής κοινωνίας. Οι συγγραφείς των διάφορων διηγήσεων είναι άγνωστοι: μόνο ο 2ος και ο 5ος κλάδος αποδίδονται με βασιμότητα στον Πιερ ντε Σεν-Κλου (τέλος του 12ου αι.), ενώ ο 9ος κλάδος λέγεται ότι έχει γραφεί από ένα κληρικό της Λα Κρουά - αν - Μπρι (13ος αι.). Το Μ.τ.Α. είναι εμπνευσμένο ασφαλώς από τους αισώπειους μύθους, έχει όμως και μεσαιωνικά πρότυπα σε λατινική γλώσσα - όπως η δραπέτευση ενός φυλακισμένoυ, που γράφτηκε το 940 από έναν μοναχό του μοναστηριού Σεντ - Εβρ της Λορένης, και το Ysengrinus κάποιου Νιβάρντους από τη Γάνδη (1148). Η συλλογή απέκτησε γρήγορα ευρύτατη δημοτικότητα, μεταφράστηκε πολλές φορές και βρήκε πολλούς μιμητές. Από τις παραλλαγές της στις διάφορες ευρωπαϊκές λογοτεχνίες, η πλησιέστερη είναι η γερμανική, Reinhart Fuchs (12ος αιώνας).
Από μια μίμηση του Μ.τ.Α. του τέλους του 15ου αι., που είχε μεταφραστεί στη διάλεκτο της Κάτω Σαξονίας (Reynke de Vos), ο Γκέτε πήρε τον μύθο για να συνθέσει σε εξάμετρους στίχους το ποίημα Reinecke Fuchs (Η αλεπού Ράινεκε).
Η μικρογραφία με τίτλο «Η αλεπού στον τροχό της Τύχης» είναι από ένα χειρόγραφο του 15ου αι., εμπνευσμένο από το «Μυθιστόρημα της Αλεπούς» (Εθνική Βιβλιοθήκη, Παρίσι).
Dictionary of Greek. 2013.